31-3-17

काही माणसे प्रत्यक्षात खूप छान दिसतात पण त्यांचे फोटो एवढे छान येत नाहीत , काही दिसतात साधारण पण फोटो फार छान येतात .

Photogenic चेहरा म्हणजे काहीतरी वेगळंच .असतं ..

तसाच screen presence , काही जण असतात दिसायला साधेच पण स्क्रीन वर फार उठून येतात.

आणि stage presence , जे लोक screen वर चांगले दिसतात ते स्टेज वर चांगले दिसतील असं नाही , ते पण वेगळंच आहे .

श्रीकांत मागे बऱ्याच नाटकातून कामे करायचा , बऱ्याच कॉम्पेटिशन मध्ये बक्षिसं पण मिळवले आहेत  .

कल्याणला तो नाटक लिहायचा  बसवायचा आणि काम पण करायचा .

त्या रिहर्सल आमच्या घरीच चालायच्या , त्या बघून बघून मला बराच कळू लागलं . असं का असं का नाही , मग असं केलं  तर अजून चांगलं होईल का ? असं विचारमंथन आणि प्रयोग चालतात .

ते नाटकवाल्यांचा वेगळंच जग असतं .

Projection of personality , voice training  अजून बरंच असतं . ह्याचे workshops बरच जण घेतात .

Personality development मध्ये खप उपयोग होतो .

बोलायचं कसं , वागायचं कसं , आपली छाप कशी पाडायची , हळूहळू उमजत जातं . भाषा , उच्चार , शब्दांची फेक असं  सगळं करून घेतात .

आपण स्वतः काही केलं कि जाम मजा येते , एकतर विचारांना चालना मिळते , काही दिशा मिळते. आणि त्या दृष्टीने आपण दुसर्यांना observe करू लागतो .

हल्ली सारखे स्टेज उभारून कार्यक्रम होत असतात , त्यात बोलावं लागतं . काही जण छान बोलतात , काहींना जमतच नाही , पण ही पण एक कला आहे ,