मी '८९ ला प्रॅक्टिस सुरु केली . सुरुवातीचे काही महिने सामसूमच होती मग हळूहळू प्रॅक्टिस वाढू लागली . पैसे जमू लागले . 

मी माझे पैसे  माझ्या पर्स मध्येच ठेवायची , आणि काय व्हायचं कुठे चांगला ड्रेस दिसला कि घे , साडी घे , पर्स घे असं व्हायचं . जमवलेले पैसे काही क्षणात गायब . बरच दिवस हे असं चाललं होतं . मग एकदा म्हटलं हे काही बरोबर नाही , अशाने आपण कफल्लकच राहू . 

कुछ तो करना पडेगा !

बँकेत अकॉउंट काढून पैसे भरणं कंटाळवाणं होतं . 

मग नवऱ्याने एक आयडिया सांगितली   'Daily collection ' 

तेंव्हा आमच्या सारखे daily income वाले खूप होते , तर बँकेचेच लोक daily कॉलेकशनला यायचे . तुम्ही जमतील तसे द्या . रोज १००/२०० ( तेंव्हा आकडे असेच होते ) 

मग ते बरं पडलं , रोज थोडे पैसेबजूला टाकायचे . एक वर्षाचे अकाउंट ,वर्षाने पैसे मिळायचे . मग त्यातून काही मोठं घेता यायचं . हळूहळू instruments घेत गेले , स्कूटर घेतली आणि मजा म्हणजे हॉस्पिटलची जागा पण ह्या daily collection च्या पैशातूनच बुक केली . 

ह्यामुळे 'Fiscal discipline ' , आर्थिक शिस्त लागली .. 

एक डॉक्टर भेटले होते , छान प्रॅक्टिस आहे पण म्हणाले पैसे कुठे जातात कळतंच  नाही . आजकाल इंस्ट्रुमेंट्स एकापेक्ष एक भारी आले आहेत , एकदम sophisticated , बघितल्या क्षणी मोह होतो , घेतली जातात पण भयंकर महाग , त्यांचा maintainance , annual service चार्जे पण खुपंच असतो . . पैशाला काय वाट हव्या तेवढ्या फुटतात . 

ह्याचा फायदा कर्ज घेतल्यावर होतो , आधी कर्जाचा हप्ता , सगळी देणी , बिलं आणि पगार , उरलेले आपल्याला . 

वेळेवर कर्ज फेडलं तर क्रेडिट score वाढतो आणि परत विना अडथळे पुन्हा कर्ज मिळतं . 

आमचे डॉक्टर लोकांच्या बऱ्याच गोष्टी कर्जावरच  चालतात . 

आपल्याला हवे असतात तेंव्हा पैसे नसतात , मग कर्ज घ्यायचं आणि फेडायचं . 

बँक आपल्याला कर्ज देतात ते त्यांच्या कडच्या लोकांनी ठेवलेल्या ठेवीवर , कर्ज फेडलं नाही तर बँकI  बुडतील आणि ज्यांनी विश्वासाने पैसे ठेवले असती ते नुकसानीत  जातील .

जे छोटे छोटे उद्योजक आहेत त्यांनी आर्थिक शिस्त लावून घेणे गरजेचे आहे , त्यातूनच ते मोठे होत जातात . छोट्या लोकांची काही union नसते , राजकीय पाठबळ पण नसतं , आपणंच आपली काळजी घायची असते .